Görünmez kahramanlar (İnan Şefkatli)

Planladığım bir sey değildi bir hafta içinde iki defa Alba Berlin'i seyretmek. Evet oldu ve iyi ki de oldu. Euroleague'in en düşük oyuncu bütçeli takımı olan Alba, İstanbul'a kendilerinin en yüksek bütçeli oyuncusu Luke Sikma'dan yoksun geldi. Dört gün içinde 2 maç oynadı, neredeyse iki galibiyet alıp gidiyordu. Çok temiz ve net bir basketbol anlayışları var. Herkes ne yapacağını cok iyi biliyor ve ona göre oynuyor. Bir kez daha görüldü ki öyle oyunculara 2.5-3 milyon euro senelik maaş vererek bu işler olmuyor. Kadro mühendisliği konusunda Maurizio Gherardini veya Ergin Ataman'a ahkam kesecek halimiz yok ama ortada bir başarısızlık olduğu çok net.

Fenerbahçe'nin sakatlık kabusu onlara çok sıkıntı yarattı, buna son bir ay içindeki maç takvim şansızlığı da eklendiğinde 2015'ten beri kaldığı çeyrek finale bu sezon katılamadı. Bir bakıyorsunuz iki hafta maç yok, bir bakıyorsunuz 6 gün içinde hayati 3 maça çıkıyorsunuz. Fenerbahçe takımında Alba Berlin maçında da görüldüğü gibi sezon başındaki o hovarda pas hayali (maç içinde en az 4 top kaybı yaptılar alley oop uğruna) yeniden geri dönmüş. Geçen sezonda yaşamış oldukları sezon sonu Guduric formsuzluğu aynı şekilde tezahür etmiş durumda. Polonara çok etkisiz, Henry maç bitince potaya bakıyor, Barthel büyük hayal kırıklığı, Vesely hazır değil, Floyd'un potansiyeli malum , De Colo desen büyük bir muamma ! Djordevic ve oyuncuları için bu senenin tek hedefi kaldı: LİG ŞAMPİYONLUĞU.

Anadolu Efes takımı bence kazanmış oldukları bu maçla belki de önümüzdeki senenin potansiyel oyun algısını gördü. Micic olmadığı, dominant ama onun kadar elde top tutmayan bir üst düzey oyun kurucu ve hücumda en az dört kişinin eline değecek şekilde oynanan bir basketbol ile Beaubois'nın da olmadığı gece zafere dönüştü. Bryant-Moerman-Dunston-Pleiss çok iyi oynadılar. Larkin, bir türlü topu tam olarak tutamadığı (birkaç pozisyon sanki top canlandı) maçta 28 sayı 8 asist performansı ile gecenin 'storyteller'i oldu. Larkin hem Anadolu Efes'i, hem de Alba Berlin'in kaybetmesi ile Monaco takımını da son sekize soktu. Boşuna öykü anlatıcı demiyorum...

Dunston'a bir kocaman tebrik de biz yapalım , kazandığı Euroleague tarihinin blok lideri apoletinden dolayı.

Bana birisi savaşı Maccabi takımı çıkarttı dese, bir an düşünürüm ! Sezona iddialı bir kadro ve yapılanmayla girip bir ay öncesinde antrenörünü gönderen ve son sıralara gerilemiş bir Maccabi, Rus takımlarının dışarıda kalması ve bu coşku ile üst üste alınan galibiyetler sonunda son sekize girmeyi başardı. Eşleşeceği takıma da kabus yaratacağı kesin.

Bu hafta İstanbul'da yaşamanın en büyük avantajlarından biri olan çok maç seyredebilme avantajımı kullanarak epey maça gittim.

Gelişim Koleji basketbol organizasyonuna tebrikler... Namık Yazlar'ın liderliği ve sevgili Cem Akdağ'ın vizyonuyla nefis bir takım oluşturulmuş. Gittiğim TB2L maçını çok farklı kaybettiler (bu arada daha yeni kurulan Üsküdar Belediye spor takımını da tebrik ediyorum, sezon performanslarından dolayı) ama Cem abinin oynattığı basketbolun hele de genç oyuncular açısından çok değerli olduğunu ve onlara ayrı bir kişilik kazandırdığını düşünüyorum.

Fenerbahçe-Bellona kadın maçından tek söyleyebileceğim EYVAH... Farkın oluşmasından dolayı kadın basketbolunun altyapılardaki en önemli 'nefer' i Fenerbahçe altyapısından oyuna giren 4 genç oyuncunun yetersizliği çok üzücü. Sadece bu maç ve Fenerbahçe özelinden bahsetmiyorum. Beş yıldır takip ettiğim altyapıların yetersizliği ile ilgili kadın basketbolunun eski başarılı günlerine dönmesi konusunda TBF yönetimi ve sevgili Serap Yücesir'in çok uzun mesai harcaması gerekiyor.

Teşvikiye Spor Kulübü diye bir takım var İstanbul merkezli. Herhangi bir kurum veya sponsor destekli olmadığını bildiğim bu önemli organizasyonunun altyapılardaki takımlarıyla beraber hem BGL'de, hem de aynı oyuncularla oynadığı TB2L mücadelelerini keyifle takip ediyorum. Basketbolun görünmez kahramanlarından biri olan bir başkana sahipler Gökay Kızıltuğ. Bu sene başarılı koç tercihleri Serkan Arıca ile her 2 platformda da çok başarılılar, tebrikler.

Ben işini doğru yapan insana bayılırım, hele bir de tüm zorluklara rağmen binlerce insanın takip etmediği bir ortamda ya da TV'de görünmeden yaptığı işin hakkını sonuna kadar verenlere... Buradan ara ara bu insanlardan bahsetmeye çalışacağım. Başkalarının Gökay gibi gözden kaçmalarını istemiyorum.

Cengizhan İvedi, Fenerbahçe'nin TB2L takım oyuncusu. Saha içinde gerçek bir savaşçı. Hafta içinde bu ligin iki önemli takımının hazırlık maçına gittim. İstanbul BBSK ile oynadıkları maçta son dakikalarına farklı mağlup girdikleri maçı tek başına çeviriverdi. Takibe devam .

İstanbul'da sene içinde okul maçları - ilçe okul maçları- takım altyapılar - üniversite maçları - özel turnuvalar olmak üzere 15.000 üzerinde maç yapılıyor. Bu maçlar, görevlilerle yani hakem - masa görevlisi - temsilci - komiser - sağlıkçı - salon görevlilerinden oluşan ekiplerle oynanıyor. Bir tanesi eksik olsa ciddi sıkıntı oluşan bu büyük organizasyonda biraz önce bahsettiğim o görünmezlerden biri var: Eser Fırıl. Hafta içinde sabahın köründe okul maçına gider, 3 maç arka arkaya görev yapar, öğlen son anda çıkmış bir maça gönderirsin gider bunların arkasından ihtiyaç varsa (ki oluyor) akşam üç arka arkaya altyapı maçında görevini en iyi şekilde yapar ve bu tempoyu günlerce yaşar. Tebrikler ve teşekkürler Eser ve işini Eser gibi doğru düzgün yapan görevliler, hepiniz görünmez kahramansınız.

Son bir teşekkür de iki TV kanalına... TRT'yi Liseler Final ve S SPORT'u NCAA yayınlarından dolay... (Yaşasın, bu gece iki yarı finali keyifle seyredeceğim)

Kalın sağlıcakla...

Görünmez kahramanlar (İnan Şefkatli)

Paylaş

Yorumlar Okunma: 1532